آموزش آگاهی از امنیت سایبری چیست ؟

انعطاف‌پذیری سایبری  توانایی سازمان برای مقابله با رویدادهای نامطلوب سایبری است - پیش‌بینی، مقاومت، بهبودی و سازگاری با شرایط نامطلوب سایبری مانند حملات سایبری و آسیب‌های سیستم امنیتی. اگر شرکت شما تحت تأثیر یک حمله سایبری قرار گرفته است، که احتمالاً ناشی از یک آسیب‌پذیری امنیتی است، انعطاف‌پذیری سایبری شامل توانایی سازمان برای دوباره روی‌پا شدن است.

در حالی که امنیت سایبری در درجه اول به نحوه جلوگیری از حمله سایبری توسط یک سازمان می‌پردازد، انعطاف پذیری سایبری به توانایی بازیابی پس از یک حمله سایبری مربوط می‌شود - کاهش آسیب سایبری و تضمین تداوم کسب و کار حتی اگر امنیت داده‌ها یا سیستم‌ها به خطر افتاده باشد. رویدادهای امنیتی نامطلوب می‌تواند ناشی از تهدیدات متخاصم مانند حوادث سایبری و نقض داده‌ها (تهدیدات داخلی، بدافزار، نفوذ به سیستم، انکار خدمات، مهندسی اجتماعی و غیره) یا تهدیدات غیر خصمانه مانند خطای انسانی باشد. (مطالعه مقاله مرتبط: امنیت داده های ابری چیست؟)

چگونه آگاهی و آموزش امنیت سایبری می‌تواند به انعطاف پذیری سایبری کمک کند؟

تهدیدات غیر خصمانه می‌تواند یک سازمان را تضعیف کند و به زیرساخت امنیتی آسیب برساند. آموزش آگاهی از امنیت سایبری با ارائه درک درستی از خطرات سایبری و سناریوهای حوادث امنیت سایبری، رفتارهای سهل‌آمیز یا خطرناک کاربران را منع می‌کند.

در حین کار در خارج از دفتر، کاربران در معرض بسیاری از تهدیدات سایبری خارجی و سناریوهای بالقوه نقض داده‌ها قرار می‌گیرند. اجرای پیش‌گیری فعال از طریق امنیت صفر ضروری است، اما گاهی اوقات کافی نیست. شما نیاز دارید که کاربران و کارمندان فناوری اطلاعات در کنار شما باشند.  آموزش آگاهی از امنیت اغلب به عنوان احتیاط شماره یک برای بهبود انعطاف پذیری سایبری ذکر شده است.  این بخشی جدایی ناپذیر از بسیاری از چارچوب‌های انعطاف پذیری سایبری است .

هیچ راه حل امنیتی یا فناوری امنیت سایبری کامل نیست. در سال 2020، تخمین زده می‌شود که 81 درصد از سازمان‌ها تحت تأثیر یک حمله موفقیت‌آمیز امنیت سایبری قرار گرفتند. گاهی اوقات، بهتر است فرض کنیم که یک حمله وجود دارد و سناریوهای جامع پس از حادثه بسازید. آموزش امنیت سایبری محققین را قادر می‌سازد تا یک نقض امنیتی را ارزیابی کرده و پروتکل نقض داده را به سرعت پیاده‌سازی کنند.

هرچه کارکنان شما بیشتر پذیرای امنیت سایبری باشند و اهمیت آن را درک کنند، وضعیت امنیت سایبری و انعطاف‌پذیری سایبری شما قوی‌تر می‌شود. یک بار دیگر، ایجاد یک فرهنگ امنیت سایبری مثبت برای بازیابی سریع از یک حمله کاربردی است.

بلوغ امنیت سایبری چیست ؟ 

بلوغ امنیت سایبری به آمادگی سازمان برای جلوگیری از تهدیدات هکرها، مدیریت آسیب پذیری‌ها و پاسخ به حملات اشاره دارد. این شامل ارزیابی وضعیت امنیت سایبری، درک میزان آمادگی، و تعریف رویه‌ها و پروتکل‌ها برای جلوگیری از تهدیدات سایبری قبل از تبدیل شدن به نقض می‌شود.

سازمان‌ها می‌توانند بلوغ امنیت سایبری خود را با پرداختن فعالانه به مسائل برای کاهش سطح حمله خود بهبود بخشند. چارچوب‌های بلوغ سایبری مانند چارچوب امنیت سایبری NIST  یا مدل بلوغ قابلیت امنیت سایبری (C2M2) برنامه امنیت سایبری سازمان و افراد، فرآیندها و فناوری‌های زیربنایی آن را هدایت و ارزیابی می‌کند. آنها اغلب بر اساس استانداردها، دستورالعمل‌ها و شیوه‌های موجود (به‌عنوان مثال، تشخیص تهدید و پاسخ یا استانداردهای حفاظت از داده‌ها) هستند و هدف آن‌ها هدایت سازمان‌ها برای مدیریت بهتر و کاهش ریسک امنیت سایبری است.

چارچوب‌های امنیت سایبری به اجزا یا دامنه‌ها تقسیم می‌شوند و اغلب با سیستم‌های امتیازدهی همراه می‌شوند که به سازمان‌ها اجازه می‌دهند سطح آمادگی خود را در سطوح مختلف ارزیابی کنند. این ارزیابی عملکرد ساختاریافته که به عنوان ارزیابی بلوغ سایبری شناخته می‌شود، عملکردهای امنیت سایبری یک سازمان را ارزیابی می‌کند، مانند شناسایی، پیشگیری، واکنش به و بازیابی حوادث امنیت سایبری.

آموزش کاربر و بلوغ سایبری

شیوه‌های امنیت سایبری که وضعیت امنیت سایبری را تضمین می‌کنند، در سال‌های اخیر پیشرفت‌های قابل‌توجهی داشته‌اند. به عنوان مثال، تست نفوذ، سخت‌سازی سیستم، توسعه نرم‌افزار ایمن و پزشکی قانونی دیجیتال تکامل یافته‌اند. اما در مورد آگاهی از امنیت سایبری چطور؟ SANS احساس می‌کند که «یکی از بزرگترین چالش‌هایی که ما در زمینه آگاهی امنیتی با آن مواجه هستیم، عدم بلوغ آن است»، بنابراین آن‌ها یک مدل بلوغ آگاهی امنیتی را تعریف کردند . 

سازمان‌های بالغ سایبری فراتر از الزامات ساده‌ای هستند که توسط انطباق اولیه با امنیت سایبری دیکته می‌شوند. فقط ارائه یک ارائه در سال باعث کاهش آن نمی‌شود. حداقل، کارکنان باید به سیاست‌های سازمانی اعتماد کنند، نقش خود را در حفاظت از دارایی‌های اطلاعاتی درک کنند و نحوه پیشگیری، شناسایی یا گزارش یک حادثه امنیتی را درک کنند. برای اینکه سازمان سطح معقولی از بلوغ آگاهی امنیتی را حفظ کند، یک برنامه آگاهی از امنیت سایبری که تأثیر می‌گذارد باید به انتخاب موضوعاتی که بیشترین پتانسیل را برای پیشگیری از تهدیدات سایبری دارند، اجرای تقویت مستمر آموزش امنیت سایبری، تشویق مثبت بستگی داشته باشد. تغییر رفتار و برقراری ارتباط مثبت و جذاب با مسائل.

پاسخ ما به همه این سوالات ساده است: یادگیری فعال سایبری و آموزش مبتنی بر حادثه. شرکت‌ها و سازمان‌ها به راحتی می‌توانند با اتخاذ این استراتژی‌ها سطح بلوغ امنیت سایبری خود را بهبود بخشند.

آموزش امنیت سایبری چگونه می‌تواند به محافظت از کارگران از راه دور کمک کند؟

آموزش منظم امنیت سایبری به کارگران درباره شیوه‌های ایمن آموزش می‌دهد، مانند استفاده از اتصال‌های امن (مثلاً VPN)، اجتناب از Wi-Fi عمومی برای کارهای حساس، و تشخیص تلاش‌های فیشینگ. آموزش همچنین سیاست‌هایی را برای اطمینان از مدیریت ایمن داده‌ها در خانه تقویت می‌کند و به‌طور کلی باعث می‌شود که کارگران در یک محیط کمتر امن هوشیارتر شوند..

چرا آموزش مبتنی بر حادثه تا این حد موثر است؟ 

آموزش مبتنی بر حادثه از حوادث سایبری واقعی استفاده می‌کند تا آموزش مرتبط تر و به یاد ماندنی تر شود. این به‌طور فعال کارکنان را در فرآیند یادگیری مشارکت می‌دهد، که منجر به حفظ اطلاعات بهتر و، امیدواریم، پیگیری می‌شود.

حوادث شبیه‌سازی شده همچنین به کارکنان بازخورد فوری می‌دهد و به آن‌ها کمک می‌کند از اشتباهات خود در یک محیط امن و کنترل شده بیاموزند. فرهنگ چگونه از امنیت سایبری حمایت می‌کند؟ 

فرهنگ امنیت سایبری مثبت، هوشیاری را تشویق می‌کند و نگرش پیشگیرانه را نسبت به شناسایی تهدیدهای بالقوه ترویج می‌کند. فرهنگ صحیح همه تفاوت را برای کارمندان ایجاد می‌کند و تضمین می‌کند که آن‌ها آماده هستند تا به طور مؤثر به حوادث امنیتی پاسخ دهند. از آنجایی که خطای انسانی عامل اصلی حوادث امنیت سایبری است، فرهنگ امنیت سایبری قوی احتمال رخنه‌های تصادفی را کاهش می‌دهد و کارکنان را تشویق می‌کند تا به‌طور جمعی به چالش‌های امنیتی رسیدگی کنند. چگونه سازمان‌ها می‌توانند اثربخشی برنامه‌های آگاهی از امنیت سایبری خود را اندازه گیری کنند؟

راه‌های زیادی برای سنجش اثربخشی آموزش آگاهی از امنیت سایبری وجود دارد، از جمله:

• استفاده از آزمون‌ها، شبیه سازی‌ها و نظرسنجی‌ها برای ارزیابی دانش و آمادگی کارکنان
• نظارت بر تعداد و ماهیت حوادث گزارش شده برای سنجش پیشرفت در هوشیاری و واکنش
• بررسی معیارهایی مانند نرخ کلیک در شبیه‌سازی‌های فیشینگ و نرخ‌های انطباق با سیاست‌های امنیتی
• جمع آوری بازخورد از کارکنان برای شناسایی زمینه‌های بهبود و تعدیل آموزش بر اساس آن

سازمان‌ها هنگام انتخاب ارائه دهنده آموزش امنیت سایبری چه مواردی را باید در نظر بگیرند؟

1. ویژگی‌های اصلی:  اطمینان حاصل کنید که ارائه دهنده شبیه سازی‌های فیشینگ، قابلیت سفارشی سازی و گزارش‌های دقیق را ارائه می‌دهد.
2. سهولت مدیریت: ارزیابی کنید که اجرای برنامه آموزشی چقدر آسان است.
3. هزینه: مدل‌های قیمت‌گذاری را مقایسه کنید و درک کنید که هر سطح اشتراک چه‌چیزی را ارائه می‌دهد. 
4. پشتیبانی مشتری: به دنبال ارائه دهندگانی باشید که گزینه های خدمات و پشتیبانی قوی برای مشتری دارند.
5. قابلیت‌های یکپارچه سازی : بررسی کنید که آیا راه حل آموزشی به خوبی با ابزارها و سیستم‌های امنیتی موجود شما ادغام می‌شود.